zondag 30 november 2008

Fijn Stof en Gierigheid

Vlaanderen is er vergeleken met Nederland niet in geslaagd de hoeveelheid fijn stof in de lucht terug te dringen tot een aanvaardbaar niveau, zo blijkt vandaag in een reportage van Panorama (VRT). Dat wisten we uiteraard reeds, maar kom. Vlaanderen's slechte prestatie zou een ruim aantal doden op haar geweten hebben. Volgens schatting zou er jaarlijks in België zoiets van een 20.000-tal mensen sterven ten gevolge van aandoeningen veroorzaakt door het fijn stof.

Maar misschien sterven er in Nederland jaarlijks 20.000 mensen als gevolg van de spreekwoordelijke zuinigheid van onze noorderburen. Misschien leggen overdreven zuinige mensen, gierigaards en vrekken dus, er het eerst het bijltje bij neer.

Je kan tenslotte niet in alles de beste zijn.

Jeroen Bosch "De Dood van de Vrek"

Links Europa en Obama

Jean Bricmont

[Bron: "Zand in de Machine", webzine van Attac Vlaanderen]

Er zijn ten minste twee factoren in aanmerking te nemen als we een verkiezing willen proberen beoordelen: dat wat de kiezers willen uitdrukkelijk met hun stem en wat de verkozen kandidaat zal doen. In het geval van de Amerikaanse presidentsverkiezingen, zou het bijzonder triest zijn geweest mocht McCain na acht jaar Bush-regime verkozen zijn. In feite is het verwonderlijk dat hij er nog in geslaagd is 46% van de stemmen te behalen. Net zoals ook zijn uitstekende resultaten in een aantal staten als bijvoorbeeld Louisiana (zijn ze daar de orkaan Katrina vergeten?)

Links zou de overwinning van Obama moeten toejuichen, niet zozeer omwille van zijn huidskleur, maar omdat de mensen die op hem hebben gestemd een wens voor verandering uitdrukken en, over het algemeen, een progressieve verandering: minder oorlog, een evenwichtiger economisch beleid, en een respectvoller milieuvriendelijke houding.

Maar de vraag wat de kandidaat zal doen is iets heel anders. Het hangt af van wat hij wil doen, maar ook van wat hij kan doen. Een Amerikaanse president heeft veel macht, maar hij is geen dictator en trouwens, een dictator moet ook rekening houden met de machtsverhoudingen. Wat Obama wil doen is niet helemaal duidelijk, maar het is wel duidelijk dat hij zich niet zal verzetten tegen de georganiseerde machten (Wall Street, de multinationals, de pro-Israël lobby, en ga zo maar door...) die hem hebben toegestaan te winnen. Als er al iets is dat hij duidelijk heeft aangetoond tijdens zijn campagne, is het dit wel.

Uiteraard moet Obama ook rekening houden met populaire druk. Maar daar is het waar het probleem zich voordoet: welke druk? Terwijl sommige Amerikanen geïrriteerd zijn door de Obamania in de VS, zouden ze dat nog veel erger zijn als ze beseften wat er gebeurt in het buitenland, vooral in Europa. Er is niets dat mij hier meer deprimeert dan het zien van hoe jongeren uit de Franse voorsteden zich naast de hele sociaal-democratie, de show-business en de intelligente zionisten "mobiliseren" voor Obama. Ik zag zelfs een aantal van deze jongeren zeggen dat ze Obama een kogelvrij vest zouden toesturen omdat ze geloven dat Amerika nooit zal toestaan dat een Afro-Amerikaanse president zou worden. Alsof iemand die de steun van Warren Buffett, de rijkste man ter wereld, heeft en in feite van vrijwel het hele establishment, een bedreiging zou zijn voor Amerika en hun hulp nodig had.

Met andere woorden, het probleem van Obama komt voort uit zijn extreme populariteit in Europa die gebaseerd is op zowel zijn huidskleur als op zijn "imago". Veel mensen hier hebben geen idee op welke wijze de relaties tussen de rassen zijn veranderd in de VS (net zoals in Europa trouwens). Ze zien de verkiezing van Obama als een soort absoluut wonder en denken dat hij progressiever is dan hij in feite is, vooral omdat de media hem voorstellen als een radicaal alternatief voor Bush en bijna niet spreken over zijn intentie meer troepen naar Afghanistan te sturen (of Pakistan aan te vallen).

Men kan zich inderdaad afvragen wat de meest obamania-achtige "linksen", stijl Charlie Hebdo of Libération, zouden zeggen over een Frans politicus die de doodstraf steunt, die de troepen wil versterken en al zijn toespraken beëindigt met "God zegene Frankrijk".

Natuurlijk, gezien de rampzalige toestand van de linkerzijde in de wereld, willen veel mensen erg hard geloven dat er iets positiefs gebeurt ergens op aarde, en dit versterkt de illusies die Obama heeft doen ontstaan.

Bovendien is het moeilijk een anti-Obama Europees rechts te vinden. In feite dwepen rechts en het merendeel van de sociaal-democraten met Obama omdat hij hen zal toelaten opnieuw openlijk pro-Amerikaans te zijn. Omdat de Verenigde Staten minder egalitair zijn (uit economisch oogpunt) dan Europa, omdat de loonlasten er lager liggen, omdat er minder vakbonden zijn en minder bescherming van de rechten van werknemers, ziet de Europese elite de VS als een soort kapitalistisch paradijs. Het probleem met Bush was dat hij zo brutaal, arrogant, dom en inefficiënt was dat deze elites steeds moeilijker uiting konden geven aan hun bewondering voor de Verenigde Staten. Maar nu kan alles veranderen: door het verplaatsen van de aandacht van sociale problemen naar "raciale" problemen kunnen deze elites de huidige situatie omkeren en de VS als hét progressieve land van het Westen voorstellen.

De heel "nieuw linkse" en pro-amerikaanse krant Libération, suggereerde dat de verkiezing van Obama een les in democratie voor Frankrijk zou zijn. Vreemd genoeg vermelden ze met bewondering de lange wachtrijen bij de stembureaus, terwijl die files in niet-Westerse landen over het algemeen beschouwd worden als een teken van incompetentie of erger, als blijk dat de regering van plan is te mensen te ontmoedigen van te stemmen.

Een ander probleem is dat kritiek op Obama waarschijnlijk van racisme zal verdacht worden. De zionisten stigmatiseren het feit "anti-Amerikaans" te zijn al als antisemitisch. Met een afro-amerikaanse president van de VS mogen we ons verwachten aan een combinatie van beide vormen van intimidatie.

De vraag is hoe lang Obama in staat zal zijn om zijn linkse supporters te behouden, zelfs wanneer zijn buitenlands beleid in tegenspraak is met hun verwachtingen. De enige hoop is dat de wereldbevolking hem met de neus op de feiten drukt, niet van zijn programma, omdat hij eigenlijk niet zoveel heeft beloofd, maar van wat zij denkt dat zijn programma is en woedend zal reageren als ze ontdekken dat hij hun (ongegronde) hoop in hem heeft verraden. Dat is het enige dat Amerika kan doen afzien de oorlogen in Afghanistan, Irak of elders te versterken.

Het probleem is dat, 60 jaar na het einde van de Tweede Wereldoorlog, de Europeanen zich nog altijd als afhankelijk zien van de Verenigde Staten. Voor hun elites zijn de redenen van deze houding begrijpelijk; maar helaas heeft de rest van de bevolking, met inbegrip van een deel van de linkerzijde, te veel hoop geplaatst op het feit dat het Amerikaanse volk kiest voor een "goede prins", zoals zij dat deden met Obama.

We moeten ons buitenlands beleid en ons sociaal model onafhankelijk van de Amerikaanse keuzes bepalen. We moeten in staat zijn om te praten met landen als Rusland, China of Iran zonder ons hoeven zorgen te maken van wat Uncle Sam daarover denkt. Veel Europeanen zien de Verenigde Staten als een toonbeeld van democratie, maar er is niets minder democratisch dan ons beleid te bepalen naar gelang de uitslag van verkiezingen waaraan we niet deelnemen.

Het Amerikaanse volk verkiest zijn president, en niet de meester van het universum. Vandaag de dag lijkt dit als zodanig begrepen te worden in Rusland, Azië, Latijns-Amerika en de islamitische wereld. Het is alleen in Europa dat de dekolonisatie van de geesten nog steeds nodig is.


Dit is een vertaling van ’La gauche européenne et Obama’ verschenen op mondialisation.ca.

Jean Bricmont is een Belgisch theoretisch fysicus, wetenschapsfilosoof en professor aan de Université Catholique de Louvain.
In 1997 schreef hij samen met Alan Sokal het boek "Intellectuele bedrog". De publicatie van dit boek bracht in de VS en Frankrijk een storm teweeg. De auteurs tonen aan hoe hedendaagse Franse gerespecteerde meesterdenkers wetenschappelijke concepten en terminologie misbruiken in hun werk. Het debat draaide om de stelling: is wetenschap alleen maar ideologie? Is wat wetenschappers ontdekken slechts een sociale constructie of hebben zij echt iets te vertellen? Zijn er normen voor intellectuele eerlijkheid en nauwkeurigheid?
Het boek werd uitgegeven door EPO.

$$$$$$$$$$ de Mumbai-terreur $$$$$$$$$$$ - cui bono (wie heeft er belang bij) ?

Eerst een frisse start:

De Morgen, zaterdag 29 november.

Voor de rest zien we wel: misschien raak ik er niet uit met een voormiddagje denken. Maar u vermoedt wel welke richting ik uit wil. Het is in ieder geval niet de gevangen genomen terrorist die van de "waarheid" op de hoogte is. En dat het de moslimfundamentalisten en het "internationaal terrorisme" zijn die achter de zaak zitten, is zo voor de hand liggend en tegelijk zo weinig zeggend dat het ongeloofwaardig wordt. Wie of wat is dat: het "internationaal terrorisme"? Wie financiert dat ding? Wie heeft er welk belang bij dat ding te financieren? Indien ik het voor zeggen zou hebben in dat "internationaal terrorisme" zou ik ook Pakistani engageren om de klus te klaren, en in ieder geval geen Japanners, Colombianen of Palestijnen.

Dus laten we voorlopig maar doen zoals ZAK: even lachen. Dat schept al een afstand en een zekere afstandname is nodig om de achtergrond van de Mumbai-terreur te begrijpen.


sommige dingen zijn moeilijk
andere zijn gemakkelijk
sommige dingen zijn mooi
andere zijn lelijk

nietwaar?

sommige dingen onthoud je
andere vergeet je

gelukkig maar!


.

======= a short film by hal hartley =======


zeg zoiets niet tegen me

hoor je niet de blaffende bloesems van de wind
zie je het teken niet op je moeders voorhoofd
de padden die aardbevingen voorspellen

luister kind, jij doet wat van je gevraagd wordt

het vuile water schatert in onze hersenen
de geliefden hebben het traag huilen verleerd
moordenaars weigeren nog langer te boeten

wat weten wij daarvan, wat hoeven wij daarvan te weten

de hotels weten niet meer waar hun hoofd staat
alle dromen hebben het einde van hun drachttijd bereikt
tuinmannen met benen aan hun lijf zijn naar Ispahaan gevlucht

kom, opstaan, kinderen! of je komt te laat op school

de torenvalken paren reeds met de duindistels
het ganse jaar is het dag en nacht wintertijd
de wildste gedachten zijn door piraten geënterd

och hou op, zeurpiet, waar heb je het eigenlijk over

onze goden in de bergen zijn de tong uitgerukt
de big bang draait gek in een vicieuze cirkel
kinderen worden zonder ogen en oren geboren

en dan? wat hebben wij daarmee te maken
wij armen van geest en mensen van goede wil


[30 nov. 2008; 2:33]

maandag 24 november 2008

Peter Wullen - "1917"

.
1917


they say

you have to be
at least 110
to have lived

the great war

it is not true
i know it is not true

i have been there
i carry the war within me
all the time

big disease inherited
from my stepgrandfather
chalked truce in my lungs

encapsulated bacillus
that can be traced back
to the trenches at pervyze
i will die with it

crooked finger
bullet hole
in soldier's cap

we are the true survivors
singing heroic songs
about the front

his name was
angel

(11.11.2008)

Yes - I've Seen All Good People

from The Yes Album (1971)

I. Your Move
(Jon Anderson)

I've seen all good people turn their heads each day
So satisfied I'm on my way.
I've seen all good people turn their heads each day
So satisfied I'm on my way.

Take a straight and stronger course to the corner of your life.
Make the white queen run so fast
she hasn't got time to make you a wife.

'Cause it's time, it's time in time with your time
and it's news is captured
For the queen to use.

Move me on to any black square, use me any time you want,
Just remember that the goal is for us to capture all we want,
(move me on),
yea, yea, yea, yea, yea (to any black square)

Don't surround yourself with yourself, move on back two squares,
Send an instant karma to me, initial it with loving care
(Don't surround yourself)
'Cause it's time, it's time in time with your time
and it's news is captured
For the queen to use.

Diddit diddit diddit diddit diddit diddit diddit didda.
Diddit diddit diddit diddit diddit diddit diddit didda.
Don't surround yourself with yourself.
Don't surround yourself with yourself,

Don't surround yourself.

Move on back two squares,

Send an instant karma to me,
Send an instant karma to me
Initial it with loving care.
Don't surround Yourself.

'Cause it's time, it's time in time with your time
and it's news is captured
For the queen to use.

Diddit diddit diddit diddit diddit diddit diddit didda.
(all we are saying)
Diddit diddit diddit diddit diddit diddit diddit didda.
(is give peace a chance)
Diddit diddit diddit diddit diddit diddit diddit didda.
(all we are saying)
Diddit diddit diddit diddit diddit diddit diddit didda.
(is give peace a chance)

'Cause it's time, it's time in time with your time
and it's news is captured.


II. All Good People
(Chris Squire)

I've seen all good people turn their heads each day
so satisfied I'm on my way.
I've seen all good people turn their heads each day
so satisfied I'm on my way.
I've seen all good people turn their heads each day
so satisfied I'm on my way.
I've seen all good people turn their heads each day
so satisfied I'm on my way.
I've seen all good people turn their heads each day
so satisfied I'm on my way.
I've seen all good people turn their heads each day
so satisfied I'm on my way.
Yea, yea.
I've seen all good people turn their heads each day
so satisfied I'm on my way.
I've seen all good people turn their heads each day
so satisfied I'm on my way.
I've seen all good people turn their heads each day
so satisfied I'm on my way.
I've seen all good people turn their heads each day
so satisfied I'm on my way.












.

men (Kathleen Van Brempt)
vraagt ons
nu Sinterklaas aan land is gegaan

verliefd te worden met oog voor resultaat
een nieuwe man te zijn en fier ook nog
of in ons geval met veel Flair een nieuwe vrouw

winters te ontdooien
en via de Noordpoolroute naar China te varen
Goliath uit te dagen
de stekker eruit te trekken
een boodschap van hoop te verkondigen
en de schijn hoog te houden
alle weeskinderen van Botswana te adopteren

te worden wat we al lang reeds zouden zijn

ah dames en heren
waarde collega's geachte voorzitter

Nieuwe Maan, die rol willen we wel spelen
zelfs op een podium


[24 november 2008; 3:02]
.
wie mens is
vooral zich graag Mens noemt
met de voeten in de modder
en een hoofd
dat het godenrijk koloniseert

slaapt bij dag en bij nacht
graaft wat vergeetputten uit
groet 's morgens niet eens de dingen
vraagt als een halfdode bedelaar
op Donna een verzoekplaatje aan

sterft finaal zonder laarzen aan

[24 november 2008; 2:37]

wie slim is ...

wie in de kracht van haar jeugd
ook nog slim is
kaapt in de Golf van Aden
een volgestopt vrachtschip
en vraagt losgeld
aan de domste en dwaaste heren
van het Westelijk halfrond

****** nobody's perfect but Letters are ******


de Letters gijzelen
de zeven wereldzeeën
en de dolende continenten
leeg en dus volmaakt en rond als een cirkel
leeg en dus volmaakt en vierkant als een vierkant

het braafste kind bloosde destijds in de kelder
waar Ze scheef maar arrogant de muren behingen
keek 's nachts door het zolderraampje naar de maan
op zoek naar Hun dieper wezen
en Hun laagste bodem
de uitzonderingen op Hun wet

waar kromt Hun elleboog?
in welke longen struikelt Hun schuilgehouden stem?
het lied waarmee de wind ons gelaat striemt
de wolf die huilt de vos die preekt
de kat die haar jongen likt
je brutale rauwe huid

ik veeg Ze bijeen op een afgedankte vuilnisblik
trek Ze voorgoed op flessen
vrijbuiters zijn Ze toch niet
Ze hinderen als knellende schoenen
wanneer ik de nacht kussen wil
en haar van haar gewillige sluiers ontdoe

άλήθεια

[24 nov. 2008; 1:50]

De Eerste Kerstwensen Zijn Al Uitgestuurd

.
[met dank aan Suzaninka]

zondag 23 november 2008

===== The Holy Man's Funeral Blues =====


when the snow is a-fallin' on Amsterdam
I'll be coming home to you

de vrouwen verwarmen hun onderkoelde voeten
met zeevruchten en al wat voor het grijpen ligt
een paar provincies verder
spreekt er één tegen muren die altijd antwoorden
en wacht tot de duisternis haar in bescherming neemt
(rond 17 uur in deze tijd van het jaar)

het sneeuwt buiten en binnen
in hart en nieren
en dus zijn de gemoederen bedaard
de opgewarmde radiatoren en de droge lucht
verstijven de synapsen van jan en alleman
die gewoontegetrouw van vader op zoon
naar het veldrijden zijn gaan kijken

gelukkig waken de lijven van de mannen
die zich nog de toekomst herinneren
zij beramen op dit gewijde moment
een gewaagde aanval op het tv-station
(Yvan De Vadder al op een Ryan Air vliegtuig
op weg naar Liechtenstein)

de Heilige Man, de Man van alle regie
die is snel nog in alle geniep
met een Bekende Vlaminge gehuwd
(keus genoeg, nietwaar?)
en is dan grimmig just married
met zijn sputterende SUV ten hemel gevaren
zijn rol is uitgespeeld en het doek is gevallen
over een tijdperk waarin teveel Sinterklazen
elkaar dolken in de rug staken

we applaudiseren in ons zondagskostuum
beleefd en goedgemanierd een laatste maal
zijn fans en de ganse schare armen van geest
vergeven zich aan zijn volmaakte nalatenschap
van rommelhypotheken en waardeloze aandelen
dansend op de maquette van de Lange Wapper
en al wat wankel is en amper gegrond
niet gewoon zich te laven met Leffe Kerstbier
versukkelt in de mist en de illusies
die al eeuwen de stroom vergiftigen

(het stuk is afgelopen en het volk
begeeft zich naar de bar of
vraagt zijn geld terug)

nu het sneeuwt in Amsterdam
keer ik huiswaarts
mijn bivakmuts en kalasjnikov
voor altijd op de achterbank
wanneer alles weer is ontdooid
zal een nieuwe andere lach
de kusten overrompelen
nog vóór de kerstbomen begin januari
in de rozegeur en maneschijn van glühwein
genadeloos op het strand worden verbrand

dan kijk ik even naar de horizon
wuif naar de ranzige lui die
in Dover op de kade staan
en trek terug het hinterland in

de kinderen wachten met
het maken van hun eerste sneeuwman
hun ogen triest en hoopvol
ze weten maar al te goed
ooit eens worden we volwassen

zeker nu de Heilige Man en de schijnheilige dichter
in de hemel aan het uitsterven zijn


[23 november 2008; 16:35]

zaterdag 22 november 2008


we mogen niet klagen.
het is natuurlijk ons recht en onze plicht te klagen.
we MOETEN klagen.
maar beter is het niet te klagen.
want dan lachen ze ons toch maar uit.

ze doen immers zelf niet anders
dan klagen en elkaar uitlachen.

dus laten wij maar ons verstand gebruiken.
laat Child Focus maar affiches verspreiden
bij alle bakkers en beenhouwers
dat ze zelf onrustwekkend verdwenen is
en dat Alain Remue van de Cel Vermiste Personen
alle Albertkanalen, Strombeken en Zuidergrachten
aan het dreggen is.

tenslotte was ook de blinde filosoof
in een donkere kamer op zoek naar een zwarte kat
die er niet was.

.

First we take Manhattan ...


They sentenced me to twenty years of boredom
For trying to change the system from within
I'm coming now, I'm coming to reward them
First we take Manhattan, then we take Berlin

I'm guided by a signal in the heavens
I'm guided by this birthmark on my skin
I'm guided by the beauty of our weapons
First we take Manhattan, then we take Berlin

I'd really like to live beside you, baby
I love your body and your spirit and your clothes
But you see that line there moving through the station?
I told you, I told you, told you, I was one of those

Ah you loved me as a loser, but now you're worried that I just might win
You know the way to stop me, but you don't have the discipline
How many nights I prayed for this, to let my work begin
First we take Manhattan, then we take Berlin

I don't like your fashion business mister
And I don't like these drugs that keep you thin
I don't like what happened to my sister
First we take Manhattan, then we take Berlin

I'd really like to live beside you, baby ...

And I thank you for those items that you sent me
The monkey and the plywood violin
I practiced every night, now I'm ready
First we take Manhattan, then we take Berlin

I am guided

Ah remember me, I used to live for music
Remember me, I brought your groceries in
Well it's Father's Day and everybody's wounded
First we take Manhattan, then we take Berlin
.

De Keien van de Wetstraat


Na hun dubbelinterview met Frank Vanhecke en Marie-Rose Morel (De Keien van de Wetstraat, VRT-Canvas, 21 november 2008) wisselden Kathleen Cools en Ivan de Vadder ("Fladderke") bedenkelijke en onzedige emails uit die komende woensdag in het nieuwe nummer van Knack zullen worden gepubliceerd. De Raad van Bestuur van de VRT zou reeds hebben beslist dat Cools en De Vadder gedegradeerd worden om vanaf nu het beruchte programma Plat Préféré te presenteren waarbij zij de geliefkoosde gerechten van ex-VRT-managers Tony Mary, Aimé Van Hecke en Bettina Geysen in een gepast format aan bod zullen laten komen.

.

+ + + + + + + + Frank De Winne + + + + + + +


ze zingen niet meer
de goden de halfgoden en de kwartgoden
de muziek der sferen overleeft
zelfs niet in het rangeerstation
tussen mijn longen

Frank burggraaf De Winne
dat toekomstig standbeeld
gaat tussen hemel en aarde
urine recycleren tot spa bruis
en de Sirenen de nek omwringen

comme chez moi comme chez nous tous

het koud sperma van de duivel
wordt op temperatuur gebracht
voor de vrouwen in Kivu
en hun nog ongeboren dochters

hun baarmoeder binnenste buiten
weet niet hoe de Internationale Gemeenschap
te bedanken voor dit verheven 11.11.11 geschenk
yes we can klinkt het op de eerste rijen

ik weet het ook allemaal
maar
van horen zeggen en dan nog
wie er het fijne van weet
kent mijn adres en mijn goedgelovigheid

tenslotte lachte ik het voorheen ook weg
maar ik ben wel degelijk
de éne en ware god en niet dat gouden kalf
dus hoef ik niet te herhalen

dat mijn rijk net zoals het jouwe
niet van deze wereld is


[22 nov. 2008; 3:04]

voor de onwetenden onder ons en u:
één der voorziene opdrachten van de spationauten
in het International Space Station
bestaat erin hun urine te recycleren tot drinkbaar water
.

donderdag 13 november 2008

Leesgroep Georges Debunne


Op initiatief van CAP (Comité Andere Politiek)

Met de bankcrisis lijken de "oude vormen en gedachten" van het neoliberalisme op sterven na dood. In deze context start op zaterdag 22 november de "leesgroep Georges Debunne". Alle geïnteresseerden zijn welkom !

Onlangs overleed Georges Debunne, de vroegere voorzitter van het ABVV (Algemeen Belgisch VakVerbond) en stichter van het EVV (Europese VakbondsVereniging). Een aantal militanten van progressieve partijen en vakbonden, rood en groen, herkenden zich al een tijd in zijn verzet tegen de neoliberale Europese Unie. Georges Debunne heeft eind jaren 1960 begin jaren 1970 de politieke doctrine van links mee vorm gegeven door het actualiseren van de strategie van arbeiderscontrole.

Naar zijn naam start een leesgroep. De groep is open voor alle denkende en werkende mensen die open en zonder dogma's samen een tekst lezen. De groep is tweetalig. Iedereen kan zijn eigen taal spreken en er wordt voor vertaling gezorgd.

Als eerste wordt de tekst van Eric Rosseel "In naam van de arbeidersklasse" gelezen.

In de jaren 1960 en de jaren 1970 was de term "arbeiderscontrole" zeer populair, zowel onder de arbeiders op de werkvloer als onder intellectuelen. De Socialistische Partij van toen en de vakbonden hadden het over "structuurhervormingen"; progressief georiënteerde christelijke vakbonden in Europa spraken zelfs over "zelfbeheer" (de Landelijke Bedienden Centrale van het ACV bracht indertijd een brochure uit over dat onderwerp). Naarmate het patronaat na de "oliecrisis" dominant werd en de arbeidersbeweging in het defensief werd geduwd, raakte de thematiek echter snel op de achtergrond.
Kan het thema van de "arbeiderscontrole" (ongeacht welk woord er anno 2008 voor zou kunnen gebruikt worden) weer actueel worden in de context van de crisis van het financieel-kapitalistisch systeem met een nieuwe golf van bedrijfsherstructureringen die er ook hoe dan ook zit aan te komen, en met een blijkbaar meer actieve ingreep van de Staat in het economisch leven?

Hoe moeten we de zaken in 2008 denken in het perspectief van een verhoogde tot complete zeggenschap van de werknemers en de gemeenschap over hun dagelijkse arbeid, de toekomst van hun bedrijven en de distributie van de gecreëerde goederen en diensten? Op bedrijfsniveau, nationaal niveau of internationaal niveau? Wat betekent die zeggingsschap voor de democratische controle op de instellingen van de Staat, voor de linkse politieke partijen en voor de overgang van kapitalisme naar socialisme?

Zie:

http://www.anderepolitiek.be/nieuwecap/modules/news/article.php?storyid=1047

en

http://www.anderepolitiek.be/nieuwecap/modules/news/article.php?storyid=1048

Inschrijven is vereist bij theomewis@skynet.be 02/539.00.45.

De eerste leesgroep gaat door op zaterdag 22 november van 10 uur tot 14 uur in DE PIANOFABRIEK, Fortstraat 35, 1060 Sint-Gillis / Brussel, ingang Fortstraat.

trein :
Brussel-Zuid
(15 min. wandelafstand)

MIVB :

metrolijn 2 | halte Hallepoort

tram 3, 4, 33, 51 | halte Sint-Gillis Voorplein
tram 81, 83 | halte Willem Tell of Bareel
tram 97 | halte Bareel

bus 48 | halte Sint-Gillis Voorplein of Bareel
noctis N12 | halte Sint-Gillis Voorplein of Bareel

auto: kleine ring Hallepoort

Dit is een initiatief i.s.m. vzw i.o. DE BUS.

1351

= = = = = = = Things are unsaid = = = = = = =


De kus wordt niet gezegd
Ook de wolken drijven sprakeloos heen
En met hen de vliegen, de andere insecten
Daar waar ook wij vertoeven
En wat van ons rest
Waar bronnen in bedding overgaan
Nu na al die jaren
Nu de wereld zich schikt naar onwereldse winden

Niets wordt gezegd
Alle schermen zwijgen
De tijd van de klokken en de uurwerken
Is aan teveel tijd bezweken

De dingen worden niet gezegd
Zeker niet in Esperanto
Tussen vrienden
Worden handen gedrukt
Met of zonder zweet

En de kus die zwijgt
Smaakt naar meer terwijl
De dingen die vreeswekkende dingen
Eensklaps en eensgezind als vuil vergaa
n

Als vreemden die nooit zijn aangekomen
Als reizigers die nooit zijn vertrokken
Over wat ik weet
Zal ik nooit meer spreken

In die ijverige nacht van de eerste kus
Wanneer zelfs de vogels hun slaap overslaan
En onze goden, die wijzen van nooit en ooit
Eindelijk (lang en gelukkig)
In ons bloed zijn terugggekeerd


[13 november 2008; 0:44]

woensdag 12 november 2008

* * * * * * * * Home Sweet Home * * * * * * * * Hommage aan Wannes Van de Velde

.

Wannes Van de Velde is overleden. Ik kende zijn muziek niet bijzonder goed maar hij blijft in mijn herinnering door de vertolking van zijn lied "Ik wil deze nacht in de straten verdwalen" dat het muzikaal motto was van de film "Home Sweet Home" uit 1973.

www.youtube.com/watch?v=Zsz2zWSg6X4

Deze film verhaalt de opstand van een gemeenschap van oudjes in een bejaardenhome tegen de vernederende wijze waarop ze behandeld worden. Ik schreef daaromtrent onderstaande tekst die deze of volgende week als lezersbrief zal verschijnen in het weekblad Solidair.



* * *

Home Sweet Home!
Betutteling bejaarden schaadt hun gezondheid


Naar aanleiding van het overlijden van Wannes Van de Velde heb ik nog eens de film « Home Sweet Home » uit 1973 herbekeken op dvd. Zijn wellicht meest bekende lied « Ik wil deze nacht in de straten verdwalen » speelt in deze film immers een soort « hoofdrol ». Een maand geleden had ik de film ook al eens herbekeken. Toen raakten de resultaten bekend van een Amerikaanse studie waaruit bleek dat oudere mensen en bejaarden die in een tehuis door het personeel als kleuters worden behandeld en worden betutteld, daarvan de negatieve gevolgen ondervinden op het vlak van hun gezondheid, ook de lichamelijke gezondheid. Iedereen zal wel aanvoelen dat vernederingen en de wijze waarop ouderen in tehuizen dikwijls (en zelfs veelal) behandeld worden als mensen die totaal afgeschreven zijn, voortdurend in het oog worden gehouden en niets meer zelfstandig mogen doen, niet goed kunnen zijn voor hun welzijn. Soms worden mensen als straf zelfs in hun kamer opgesloten wanneer ze iets doen dat het verzorgend personeel niet bevalt. Maar ook banaal lijkende “details” kunnen verregaande gevolgen hebben. Zo hebben veel verpleegkundigen en andere personeelsleden in bejaardentehuizen de gewoonte de bewoners met verkleinwoordjes aan te spreken. Iemand die Maria noemt wordt bv. aangesproken als “Mariaatje!” (“Mariaatje, ge moogt dat niet doen, hé Mariaatje!”). Uit de Amerikaanse studie blijkt dat dit soort gewoontes er dikwijls toe leiden dat de rusthuisbewoners zichzelf gaan ervaren als minderwaardige mensen, maar ook dat ze duidelijke sporen nalaten op de lichamelijke gesteldheid van de bewoners en de vatbaarheid voor ziektes verhogen of bestaande aandoeningen verergeren.

Anno 2008 komen ook in België oudere mensen die hun leven lang hard hebben gewerkt en het beste van zichzelf hebben gegeven als bijdrage aan de samenleving, meer dan dikwijls terecht in rusthuizen die gemanaged worden als waren het gevangenissen. Bejaardenhuizen zijn al te veel inderdaad privé-ondernemingen waarbij de directie in de eerste plaats winst wil maken, net zoals een andere werkgever in de industrie of in de dienstensector. De kosten en investeringen worden dan bijvoorbeeld gedrukt door de rusthuisbewoners zo weinig mogelijk vrijheid te gunnen: iedereen moet op hetzelfde uur opstaan, op hetzelfde uur eten, op hetzelfde uur gaan slapen, veel bewoners mogen niet op hun eentje gaan wandelen, de bewoners moeten zoveel mogelijk allemaal samen in de “living” zitten, enz. Het komt ook voor dat de kinderen van de bejaarden medeplichtig zijn aan deze betutteling en vernederingen: zonen en dochters zijn bijvoorbeeld soms bang dat hun alleenstaande vader of moeder in het rusthuis een nieuwe relatie zal aanknopen met een andere bewoner en een deel van zijn of haar nalatenschap zou durven overmaken aan die nieuwe partner, waarbij de kinderen dus een deel van de erfenis zouden verliezen! Zij vragen dan aan de directie of het personeel dat ze hun ouder extra in het oog zouden houden en zekere zaken zouden verbieden, desnoods met geweld.

Het is dit jaar net 35 jaar geleden (1973) dat de Belgische succesfilm “Home Sweet Home” verscheen van de Franstalige regisseur Benoît Lamy. En dit jaar in april stierf ook deze regisseur: hij werd, 62 jaar oud, bij een uit de hand gelopen ruzie door zijn homoseksuele partner dood geslagen.

In de film, die een 40-tal internationale prijzen kreeg, komen de bewoners van een Brussels rusthuis in opstand tegen de betutteling en het dictatoriaal levensregime dat hun opgelegd wordt door de directrice (gespeeld door de ook nog niet zo lang geleden overleden actrice Ann Petersen, “Florke” in de succesvolle VRT-serie “Thuis”!). Het succes van de film is vooral te danken aan het gegeven dat de regisseur zijn aanklacht tegen de wanpraktijken in rusthuizen in de vorm van een bijzonder komische film heeft gegoten. Wannes Van de Velde’s liedje "Ik wil deze nacht in de straten verdwalen” is ook in de eerste plaats via deze film “Home Sweet Home” zo bekend geworden. De film eindigt (ondanks een aantal dramatische incidenten) heel optimistisch en vrolijk, in de sfeer van Mei 68 eigenlijk (de film is tenslotte in die jaren gemaakt): de bewoners winnen na bikkelharde goed georganiseerde acties hun strijd tegen het verbond van de directrice en de lokale politie en nemen via een soort "Sovjet", een bewonersraad, het beheer van het home over. Doorheen hun strijd ontpoppen de bewoners zich ook van halfdementen tot bijzonder levenslustige oudjes.

Het deed me erg deugd deze film nog eens herbekeken te hebben op dvd. En bij de 35-ste verjaardag van het uitbrengen van de film te bedenken dat er nog veel kan en moet gebeuren om te zorgen dat onze arbeiders en bedienden en allen die zich tijdens hun leven naar best vermogen hebben ingezet, die op hun oude dag niet meer helemaal zelfredzaam zijn of dit niet elke dag meer zijn en daarom best in een rusthuis wonen, met behoud van de volle menselijke waardigheid behandeld worden. De welverdiende rust na een leven van arbeid (waarbij men al bron van kapitalistische winst was) betekent niet dat men als ouder niets meer kan en als een kleuter moet ingeperkt worden. En in ieder geval verdienen bejaarden beter dan ook in hun laatste levensjaren nog eens bron van winst te moeten zijn!


++++++++ "kleine" kunstenaars ++++++++

.
de wereld wemelt van de "kleine" kunstenaars.
hier zijn de creaties van zo ééntje,
een 25-jarige jongeman die luistert naar de naam Robin.
.
kleutertekening:
.

portret van zijn moeder (Robin was er toen 12):
.
"later" werk:
.

Robin zoekt nu zijn weg met air brushing,
in het bijzonder van auto's
http://www.boast-airbrush-design.com/biografie.html
.

dinsdag 11 november 2008

.

Ah, poder ser tu, sendo eu !

Ter a tua alegre inconsciência,

E a consciência disso ! Ó céu !

Ó campo ! Ó canção ! A ciência


Pesa tanto e a vida é tão breve !
Entrai por mim dentro ! Tornai

Minha alma a vossa sombra leve !

Depois, levando-me, passai !


***

Ah, u te kunnen zijn en toch mijzelf !

Te leven in uw blij niet-weten,
En dat te weten ! O hemelgewelf !
O vlakte ! O lied ! Het weten

Weegt zo zwaar en het leven is zo kort !
Dring in mij binnen ! Maak mijn ziel
Tot uw lichte schim ! En ga dan voort,
Neem mij op, weg van hier!

Fernando Pessoa - Ceifeira / De Maaister, 1914


.