Sinds Hitler is alleen Barack Obama er nog in geslaagd de verzamelde mensen te doen applaudiseren bij zijn belofte dat hij hen een kloot zal aftrekken. Ik hoop dat hij het effectief ook doet. Dwaasheid en masochisme zijn altijd synoniemen geweest. Dat Obama in Brussel een zak frieten met mayonaise afwees, getuigt van zijn vastberadenheid. Wijlen Hegel had het moeten meemaken: meer nog dan Napoleon is Obama de Absolute Geest.
"En ik beloof jullie dat de VS in deze globale inspanning klaar is om te leiden." Zo orakelde hij in Praag. "Om te LEIDEN!" Verleden week verkondigde Obama ook reeds dat de US, via een steeds torenhoger wordende staatschuld (waar vooral de Chinezen met hun uitpuilende reserves aan waardeloos wordende dollars voor zullen mogen opdraaien), het "wereldleiderschap" zouden opnemen in de productie van groene energiezuivere auto's. Obama is de zoveelste spreekbuis van het Amerikaanse imperialisme, de Amerikanse versie van het Duizendjarig Rijk, van een alomvattende wereldhegemonie waarvan de ambities vorm kregen in de jaren 1910-1940 toen het Britse Commonwealth in zijn voegen begon te kraken en Nazi-Duitsland de Britse rol niet kon overnemen (integendeel, Britten en Duitsers richtten elkaar tijdens de Tweede Wereldoorlog vakkundig ten gronde in een nooit eerder gezien oorlogsspektakel).
Het blijft een Yankee, die softe charmante parelwit getande Barack Obama. Als hij (Wall Street) maar de baas blijft, het podium gereserveerd blijft voor de godgeblesseerde Führer van een Amerika dat niets meer te exporteren heeft behalve rommelkredieten en rakettenschilden. Dat verder gaat met een nieuw elan voor een schuldgedreven, door en door protectionistisch wordende economie. Alleen zijn gezicht en zijn armgebaren zijn sympathieker dan deze van George Bush jr. En zijn vrouw Michelle draagt een kleed met, als ze het vliegtuig opstapt, een mysterieuzere en aantrekkelijkere split. Een split die Carla Bruni doet kokhalzen. "Yes we can! We can beat Carla Bruni!" Maar het geld dat de Obama's massaal bijdrukken is al even illusoir als de miljarden en biljoenen die de voorbije 2 jaar al in rook zijn opgegaan.
En wij zijn de brave 800.000 volgelingen, de lamgeslagen gapers met open mond van verbazing en verdwazing. We verdienen wellicht niet beter. We krijgen zo graag bevelen van hogerhand, we doen zo graag onze klak af voor de baas, voor Phara en voor Pater Damiaan. Gelukkig dat het ACW failliet is gegaan in de Dexia-affaire: de antisocialistische vakbond heeft geen geld meer om klakken te verdelen. Misschien, als we geen klak meer op ons hoofd hebben, doen we ze dan ook niet meer af als de boss de boel komt inspecteren. En moet hij bedeesd opzij gaan als hij de brug over de Rijn opwandelt: opzij en meteen het op 4 april nog ijskoude water in.
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten