Een pub is een plaats waar mannen samenkomen, zelfs vrouwen gedragen er zich als mannen.
Vrouwen vinden elkaar in een tea-room, zelfs mannen gedragen er zich als vrouwen (ze geven er zich over aan suikerwaren en chocolade).
Een café is dan weer een plaats waar mannen vrouwen ontmoeten en vice versa. Een café kan dan ook gemakkelijk omgetoverd worden tot een dancing (een t-dansant was oorspronkelijk een ruimte waar lesbische vrouwen na het nuttigen van een Sacher Torte ook mochten en konden dansen, i.e. lichaamsgewicht verliezen.)
Mensen treffen elkaar in een salon. Salons vind je alleen in Frankrijk en in Brussel (je had er destijds ook ééntje in Oostende toen de Brusselaars nog pootje gingen baden in het Noordzeewater). De Britten en de Amerikanen zijn te seks-geobsedeerd om zich op hun gemak te voelen in een salon. Duitsers: tja, laten we daar maar over zwijgen (Duitsers kwamen op het einde van de jaren 1930 alleen maar in Brusselse salons om er de oorlog te verklaren aan Frankrijk). De Italianen hebben dan weer geen behoefte aan salons: gans Italië van Milaan tot Rome is één salon (Zuid-Italië is sinds de 5de eeuw v. Chr. eigenlijk altijd een deel van Griekenland gebleven).
Ik zelf hoef ook niet in mijn Brussel de straat op te gaan om mensen te gaan opzoeken in een salon (mijn gezicht is in ieder geval zo lelijk geworden dat ik in een café hoe dan ook niets meer te zoeken heb). Mijn woonst is een salon waar twee mensen het soms fijn hebben, soms met elkaar overhoop liggen: ik en mezelf! Een privé-salon heeft het voordeel dat je er ook probleemloos huisdieren kunt houden (van spinnen tot schelde- en leiepaarden; in Egypte nijlpaarden) en dat je er geen camera's hoeft te installeren om indringers te weren. In een publiek salon waren nu eenmaal altijd spoken rond die jou kunnen zien zonder dat jij ze kunt zien.
Vrouwen vinden elkaar in een tea-room, zelfs mannen gedragen er zich als vrouwen (ze geven er zich over aan suikerwaren en chocolade).
Een café is dan weer een plaats waar mannen vrouwen ontmoeten en vice versa. Een café kan dan ook gemakkelijk omgetoverd worden tot een dancing (een t-dansant was oorspronkelijk een ruimte waar lesbische vrouwen na het nuttigen van een Sacher Torte ook mochten en konden dansen, i.e. lichaamsgewicht verliezen.)
Mensen treffen elkaar in een salon. Salons vind je alleen in Frankrijk en in Brussel (je had er destijds ook ééntje in Oostende toen de Brusselaars nog pootje gingen baden in het Noordzeewater). De Britten en de Amerikanen zijn te seks-geobsedeerd om zich op hun gemak te voelen in een salon. Duitsers: tja, laten we daar maar over zwijgen (Duitsers kwamen op het einde van de jaren 1930 alleen maar in Brusselse salons om er de oorlog te verklaren aan Frankrijk). De Italianen hebben dan weer geen behoefte aan salons: gans Italië van Milaan tot Rome is één salon (Zuid-Italië is sinds de 5de eeuw v. Chr. eigenlijk altijd een deel van Griekenland gebleven).
Ik zelf hoef ook niet in mijn Brussel de straat op te gaan om mensen te gaan opzoeken in een salon (mijn gezicht is in ieder geval zo lelijk geworden dat ik in een café hoe dan ook niets meer te zoeken heb). Mijn woonst is een salon waar twee mensen het soms fijn hebben, soms met elkaar overhoop liggen: ik en mezelf! Een privé-salon heeft het voordeel dat je er ook probleemloos huisdieren kunt houden (van spinnen tot schelde- en leiepaarden; in Egypte nijlpaarden) en dat je er geen camera's hoeft te installeren om indringers te weren. In een publiek salon waren nu eenmaal altijd spoken rond die jou kunnen zien zonder dat jij ze kunt zien.
2 opmerkingen:
Eric, je bent er twee vergeten: het duivenlokaal, daar waar de duiven samen komen en het wielerlokaal, daar waar de wielen samenkomen.
Och waar mannetjes en vrouwtjes samenkomen is een sport, je gaat apart binnen en je bekijkt het wie gaat er met wie buiten?
Meer hoef je er niet achter te zoeken!
Chocolade met cappucino is dan een troost voor de vrouwtjes die alleen naar huis moesten.
Een reactie posten