Wat dezer dagen in Griekenland gebeurt is meer dan belangrijk. "Uiteraard" toont men ons alleen het mediagenieke anarchistisch geweld, de brandstichtingen en de plunderingen; van de vreedzame steunbetogingen van duizenden leden van meerdere linkse politieke partijen en van de opvallende afzijdigheid van een aantal politie-eenheden wordt amper gewag gemaakt en deze facetten van het gebeuren worden natuurlijk niet in beeld gebracht.Maar hoe belangrijk de revolte is blijft vooralsnog onduidelijk.
Het is hoe dan ook de eerste opstand tegen de sociale ongelijkheid in een Europees land sinds met het neoliberalisme deze ongelijkheid rond 1990 overal in Europa dramatisch is beginnen toe te nemen en systematisch is georganiseerd geworden. De Griekse revolte zal zich zeker naar elders buiten Griekenland verspreiden, zoals ze sinds zaterdag vanuit Athene naar Thessaloniki en andere steden en zelfs naar eilanden als Korfoe, Rhodos en Kreta is uitgezwermd. De crisis van de wereldeconomie is zeker niet vreemd aan de Griekse revolte maar de massale onvrede met het rechtse beleid van premier Karamanlis dateert niet van verleden zaterdag.
Ook bijzonder belangrijk is hoe deze revolte zal eindigen. Kan de Griekse Staat het zich als een democratisch land en lid van de Europese Unie veroorloven de noodtoestand in te voeren of erger nog teruggrijpen naar het recept van de Griekse kolonels die in 1967 een staatsgreep uitvoerden en een semi-fascistische militaire junta installeerden die tot 1974 aan de macht bleef?
Griekse junta 1967-1974
En hoe zullen de zaken verlopen als de Griekse regering geen draagvlak vindt om militair in te grijpen?
Hoe dan ook, de schrik zal alle Europese regeringen bevangen.
2 opmerkingen:
Dank want door het lezen van 'rook boven de Acropolis' ben ik op de hoogte op een neutrale manier, een manier die in de kranten zelden wordt gevonden.
Blijf schrijven!
Of het zo neutraal is weet ik niet. Mogelijks bekijk ik de zaken verkeerd. Maar dat zal snel blijken de komende dagen en weken.
Een reactie posten