maandag 29 december 2008

Belle Epoque


in een wereld waarin alleen de mannen (en de vrouwen) achter de schermen nog doelen formuleren voor hun handelen, blijven het gemene volk en zelfs de weldenkende mensen in verwarring achter. al hun levensdoelen worden onbereikbaar, bij gebrek aan geld, bij gebrek aan inzicht in de mechanismen die hun leven bepalen.

wat schiet er dan over dan het middel zelf tot doel te verheffen. wat rest ons nog meer dan te genieten niet van het doel dat men kan bereiken, van het vooruitzicht dat het handelen (het middel) vorm geeft, maar simpel weg van de handeling op zichzelf als een hartverwarmend gegeven.

1. de liefdadigheid. wat er gebeurt met wat je geeft aan een "goed doel" is niet langer belangrijk. als je maar gegeven hebt (in de ban van de muziek van StuBru).
2. de soberheid. als het leven niets te bieden heeft, volstaat het te voldoen aan je biologische behoeften. alleen beseffen de soberen niet dat door het feit dat ze gaan werken, ze de waarde van hun arbeid volledig afstaan aan die lieden achter de schermen, dat de rijken zich verheugen in de moraliteit van de soberen die er zich zo gelukkig in verblijden dat ze geen energie verbruiken en verzaken aan een billijk loon voor hun arbeid.
3. de oorlog. als activisme geen doel dichterbij kan brengen, dan maar actie omwille van de actie. klassenstrijd wordt klassenoorlog. zoals Mussolini zei: "de strijd winnen is niet belangrijk, wel dat je gestreden hebt". dus je bindt wat explosieven om je buik en je blaast jezelf op in een metro.

Er zijn geen doelen meer die vreugde schenken. Dus verheffen we de "middelen tot het doel" tot het doel zelf. Als we maar een goed gevoel hebben.

Het goede leven waarin iedereen, echt iedereen, kan zeggen dat zijn leven en zijn werk geen middel tot een doel, geen overleven, maar een vreugde op zichzelf is, een waarlijk menselijk leven, is nog veraf. Nu zo leven is je zelf en de wereld waarin je leeft, vergeten in verdovende illusies. De strijd niet voeren omwille van het te bereiken doel, maar puur gedreven door "mythes", zoals Georges Sorel, de man die nationalisme en socialisme tot één geheel smeedde, schreef in zijn Belle Epoque boek "Réflexions sur la Violence" (1908). De mythe van de "Revolutie", de "Jihad", de "Kruistocht tegen de Antichrist", de mythe van "Moeder Aarde" of van het "Regenwoud". De mythe van een "Onafhankelijk Vlaanderen", etc.

De "linksen" (wat ervan rest) moeten dringend eens de geschiedenis van de Belle Epoque herlezen. Bvb.: Zeev Sternhell et alii: "Naissance de l'idéologie fasciste" (Paris, Fayard, 1989).
http://www.resistances.be/sternhell.htm

3 opmerkingen:

Anoniem zei

those are some fresh german words. you should check out ohsofreshdaily.blogspot.com
For rizeal.

Anoniem zei

Ni Droite Ni Gauche heb ik van Sternhell hem gelezen. Inderdaad een diepgravend boek.
Mvg,

F. C.

Anoniem zei

We hebben in 2003 met de toenmalige leesgroep die Hendrik DeMan ( en dus ook Erics boekje Etisch Socialisme) las kontakt gehad met Zeev Sternhell. Hij is de enige echte internationaal geronommeerde specialist van De Man, van de proto-fascistische ideologieën en de zaak Dreyfus.

Wij wilden hem uitnodigen maar omdat die toen niet in Europa was was dit onbetaalbaar.
Als zo iemand in Europa vertoeft is die altijd bereid om een lezing te geven.

Als iemand daar tijd in wil steken om hem te kontakteren om een lezing te geven in Brussel hier zijn email:

mszeevst@mscc.huji.ac.il

Een lezing over het protofascisme en etisch socialisme zou perfect passen in de huidige politieke situatie.

raf