Uw dienaar is vandaag om 12u. op de Antwerpse Radio Centraal, te beluisteren via Internet:
Het is godgeklaagd. Laat me even huilen, dat lucht op!
Ik heb de voorbije 5 dagen een eerlijke en goed bedoelde poging gedaan bij te dragen tot het begrijpen van het mogelijk waarom van de gruwelijke feiten die Kim heeft gepleegd en die zovelen onder ons ertoe brengen hem te bestempelen als een onmens wiens daden onbegrijpelijk zijn. Maar noch in de wereld van de journalistiek en de media, noch in deze van de politici en de beleidsmakers was iemand geïnteresseerd in wat wij eventueel aan tenminste zinvols en concreets te vertellen en aan te dragen hadden. En wij hadden ons zelf tenminste niet tegengesproken, zoals die deskundige Lieve Dams in de krant van gisteren na 20 regels al doet. En op basis van ons verhaal had men wel een concreet preventieplan kunnen opstellen. Een plan dat er niet in bestond het slot van de toegangsdeur van een crèche te vervangen, maar die mogelijk ervoor kon zorgen dat minder jonge mannen de behoefte of het verlangen zullen voelen om babies (of volwassenen of bejaarden, het maakt niet uit) een mes in het lijf te planten. Want dit is de enige zinvolle preventie.
Maar Andreas De Block, de filosoof van de KUL die waanzin en psychiatrie tot object van zijn studiewerk heeft gemaakt, heeft gelijk in wat hij gisteren in De Morgen schreef. Het is niet dat Kim De Gelder onmenselijk is omdat hij onbegrijpelijk is, hij is een onmens in de zin dat we zo iemand niet willen begrijpen. Iemand die hem en het mechanisme achter zijn daden wel wil begrijpen en verstaan, kan niet anders dan zelf een onmens zijn. Maar dat impliceert wel dat men de fatale onvermijdelijkheid van zo'n massamoorden aanvaardt, dat men aanvaardt dat volgend jaar ergens weer iemand een school of een rusthuis binnenvalt en daar met messen en bijlen begint te spelen tot de vloeren een zee van bloed zijn. Kortom, we staan hier voor een dilemma. De moeite doen om te pogen Kim De Gelder te begrijpen met de mogelijkheid een perspectief op een werkelijke preventie te ontwikkelen en dus levens te redden of weigeren zo'n monsters te doorgronden en een juiste analyse te maken van het dramatische gebeuren met de keuze de onvermijdelijke prijs voor het noodlot te betalen. En ruime meerderheid van de bevolking wil, al beseffen vele van die tierende doodstrafadepten vermoedelijk de draagwijdte van dit dilemma niet, blijkbaar die hoge prijs betalen. Misschien wel het meest realistisch: want de regering gaat geen 250 miljoen vrijmaken voor preventie, die euro's zijn bedoeld voor GM en de rest van de automobielsector. En misschien is dat ook niet ten onrechte. Stel u voor dat de zonen van de werklozen die daar eventueel in grote bossen zullen vallen, "wraak willen nemen op de maatschappij", die hun toekomst om zeep heeft geholpen en dat niet heeft willen vermijden.
Er is de voorbije dagen nogal wat zever en halve waarheden verkocht door psychiaters en experten allerhande. Ze kunnen hun eigen woorden niet eens in concrete termen verhalen. Empathie omschrijven ze met een synoniem: "zich inleven". Wat bedoelen ze daarmee? Leven zij IN het lijf van hun patiënt of cliënt? Of passen zij een of ander psychoanalytisch of ander schema toe op wat de betrokkene vertelt? Leggen zij verbanden tussen twee of meerdere van zijn daden, gedachten of gevoelens? Wanneer zijn zij empathisch bezig en wanneer niet? Ik wed dat ze amper op die vragen kunnen antwoorden. Want "empathie", dat is een cliché-woord, een passe-partout. En dan nog één uit de jaren stillekes. Verpleegkundigen gebruiken dat woord nog als ze veertig worden en denken dat ze ook een klein beetje psychiater zijn. Ze waren het misschien meer vóór ze hun studies als psychiatrisch verpleegkundige aanvatten dan erna, éénmaal volgestopt met geleerd aandoende theorieën en moeilijke woorden die geen mens in zijn dagelijks leven gebruikt. Mijn ervaring met psychiatrisch verpleegkundigen is in ieder geval dat de meerderheid nauwelijks in de patiënten is geïnteresseerd en maar wat poseert, de benen gekruist, met wat aangeleerde en ingestudeerde artificiële gesprekstechnieken. De psychiatrie: een povere bedoening. Het is algemeen geweten dat de gemiddelde psychiater geen raad weet wanneer zijn of haar eigen kind een "geestesziekte" blijkt te hebben opgedaan, net zoals schooldirecteurs en pedagogen er in de opvoeding van hun kinderen dikwijls minder van bakken dan mensen die geen pedagogisch beroep uitoefenen. Ik heb in mijn leven zelfs een paar psychiaters ontmoet die met stelligheid verklaarden dat ze hun eigen eigen kinderen nooit door een psychiater zouden laten begeleiden of behandelen indien die aan een geestesstoornis zouden lijden.
En de advocaat die aan de pers denkt een les in psychopathologie te kunnen doceren door wat clichés en stereotiepen over geesteszieken in de microfoons te gooien. En daarop baseren zich dan de experts-psychiaters die het ons op tv komen uitleggen, een diagnose stellen (och, in een echt psychiatrisch ziekenhuis gaat het soms al even snel) en de persoonlijkheid van Kim menen te hebben doorgrond. Verlies van contact met de realiteit! Heeft Kim dat zelf zo gezegd, in die woorden? Ik geloof er niets van en zo ja, dan heeft hij zijn advocaat (die hij in ieder geval niet zelf gekozen heeft en misschien compleet wantrouwt) mooi met een kluitje in het riet gestuurd en gewoon gezegd wat hij dacht dat die meneer wou horen. Want die Kim is zo te zien op de foto aan zijn blik en aan de plooi van zijn lippen, niet dom en niet naïef. Stemmen horen! Kon die advocaat dan niet zeggen welke stemmen Kim eigenlijk hoorde? Nu, het is bij geen enkele journalist opgekomen dat te vragen. Dan zou gebleken zijn of de advocaat het zelf eigenlijk wel aan Kim heeft gevraagd. Al meer dan drie dagen spreekt men over stemmen en niemand heeft zich de vraag gesteld: "welke stemmen zou die gehoord hebben?" Jezus, zijn vader en moeder, een verre oom?
En op die basis zwaaien de experts halve waarheden en pertinente onwaarheden in het rond! Mijn leermeester had ze op tv gewoon zo belachelijk gemaakt en in het nauw gedreven dat ze het in hun broek deden. Geheugenverlies wordt gelinkt aan schizofrenie! Voilà, daar hebt u een psychiater die geen onderscheid kan maken tussen schizofrenie en multiple personality syndrome! In een acute psychose gebeurt het dat de betrokkene niet meer weet wat hij gedaan heeft! Ja, dat KAN maar het kan dus ook zijn van NIET. Stemmen horen betekent in ieder geval een psychotische toestand! In de wetenschappelijke boeken in mijn werkkamer lees ik al jaren dat we omzeggens allemaal in de loop van ons leven wel een paar keer stemmen horen die van buiten ons lijken te komen. En daar is totaal niks mis mee. En je bent op zo'n moment ook niet geestesziek. Een volgende onwaarheid: een psychoticus leeft in een eigen wereld waartoe wij geen toegang hebben en waar wij niet kunnen inkomen. Allez! Allez! Een goed psychiater kan dat wel als hij enige moeite doet en wat verbeelding heeft. In ieder geval, ik kan het. Als een psychoticus/a mij als mens interesseert, kost het mij geen moeite een zinvol en zelfs hartelijk gesprek, doorspekt met wat humor, te hebben met iemand die bepaalde muziektonen op de radio ervaart als stralen die uitgezonden worden door buitenaardse wezens die met die stralen zijn maag verbranden tot zijn maag door de urenlange inkrimping zodanig is ontstoken dat hij wel moet denken dat die buitenaardse wezens hem en zijn persoonlijkheid willen vernietigen en desintegreren. Wat is er nu moeilijk aan om met zo iemand te spreken? Ik herinner me een dame die zich overal gestoken voelde door zo'n horde extraterrestrials en daar gans haar leven rond had opgebouwd: al haar vrienden leden ook aan zo'n compleet ontwikkelde en verfijnde paranoia. Zij had zich in haar jonge jaren gedwongen gevoeld een tiental jaar, eigenlijk met erge tegenzin en schuldgevoelens, als prostituee te werken en ik vroeg haar of die steken overeenkwamen met de niet echt gewaardeerde penetratie door een bordeelcliënt. Ik zag onmiddellijk dat dat zo was maar ze wou er niet verder over spreken. Dus viel ik haar die dag daar ook niet meer lastig mee. Had ik geen toegang tot haar wereld? Een laatste halve waarheid: psychotici kunnen alleen "genezen" door het levenslang gedisciplineerd nemen van medicijnen die eigenlijk geen echte bijwerkingen meer hebben: 20 kg. gewichtstoename is blijkbaar geen nevenwerking! En de wereld is vol klinieken en centra waar antipsychotica juist niet de basis vormen van de begeleiding en behandeling en waar de patiënten enkel in uiterste nood en voor een relatief korte periode (zolang de "crisis" duurt en in ieder geval niet levenslang!) met meer dan zachte aandrang aangeraden worden medicatie te nemen. Heel wat psychotici lukt het inderdaad niet om af te zien van medicatiegebruik, maar heel veel mensen doen het probleemloos zonder. En ze leven jaren langer dan deze die volgestopt worden met antipsychotica. De beroemde farmacoloog Dr. David Healy stelde in 2007 in Wales vast dat vergeleken met de jaren 1920-1930, toen er nog geen psychofarmaca waren uitgevonden, het zelfmoordcijfer in psychiatrische afdelingen voor schizofrenen in de jaren 1985-1995 met meer dan 100% was gestegen! Het is weliswaar moeilijk die periodes te vergelijken, want er is in alle opzichten sociaal en cultureel veel veranderd in een dikke halve eeuw, maar zijn resultaten geven op zijn minst te denken.
De psychiatrie: een povere bedoening, gewoon omdat de psychiaters amper begaan zijn met hun patiënten, ze paternalistisch bejegenen en geen enkele sympathie voor hen voelen. En ook de verbeelding missen om bizarrerie als een verruiming van hun eigen geest te kunnen ervaren. Het soort psychiaters die elke eigenzinnige en vrij- of andersdenkende mens als een geesteszieke beschouwt. Er zijn nog mensen met dwang medicamenteus behandeld omdat de boeken die de patiënt las (markies de Sade bv.) door de psychiater voor porno werden versleten.
Er ligt meer zinvolle psychiatrie verscholen in Talking Heads' song Psycho Killer dan in wat ik dezer dagen van psychiaters heb gehoord. Niet toevallig dat ik eergisteren de lyrics van deze song hier postte.
Kortom! Dus?
============= It's all over now, baby blue! ===============
Et vous dites, qu'il est mort,
le poète ??!!
[Met dank aan Cedille]
[Met dank aan o.a. Anneke Tanneke Toverheks]
Of vóór de oorlog uitbreekt en ik in de loopgraven war poet moet worden!
Geachte Minister Stefaan De Clerck
(Federaal Minister Justitie),
Wilt U ivm de zaak in Dendermonde misschien eens volgen of uit het onderzoek zal blijken of Kim D. psychofarmaca gebruikte? (Hij zou ambulant in psychiatrische behandeling zijn, hoorde ik van een slachtofferhelper, en niet ontsnapt of ontslagen uit een psychiatrische instelling zoals het gerucht eerst de ronde deed). Het blijkt dat minstens viervijfden (80%) van de gevallen van “dolle schutters” die sinds 2000 hebben toegeslagen in de USA en Europa, psychofarmaca gebruikten, hetzij antidepressiva van het SSRI type zoals Prozac hetzij ADHD-medicijnen (type Rilatine). Bij SSRI-antidepressiva hoort immers op de bijsluiter ook te staan dat het gebruik bij kinderen, jongeren en jonge volwassenen de kans op agressie en/of zelfmoord in ongeveer 10% van de gevallen kan verhogen. Eind 2006 stuurde toenmalig minister van Volksgezondheid Rudy Demotte hieromtrent nog een circulaire naar alle artsen.
Deze massamoordenaars kenmerken zich op drie punten: 1. het gaat om jonge mannen (van 16 tot max. 30 jaar); 2. ze hebben een "verwrongen kijk" op de of hun werkelijkheid en doorgaans is deze "verwringing" in verband te brengen met een reeks frustrerende ervaringen op relationeel gebied (afwijzing of in de steek gelaten zijn door lief of partner) en/of in de beroepsloopbaan (ontslag gekregen of ontslag moeten nemen); 3. ze gebruikten op het moment van de feiten (of tot kort ervoor) SSRI-antidepressiva en minder frequent Rilatine (het ADHD-medicijn dus); deze medicijnen kunnen soms tot dikwijls op zichzelf de verwrongen kijk op de realiteit verklaren en in ieder geval verergeren.
Iemand die deze zaken ook nu nog zeer goed volgt is de bijzonder ervaren maar vooral in Nederland gewaardeerde apotheker Fernand Haesbrouck van Ieper (Haesbrouck, onlangs op pensioen, werkte 30 jaar als apotheker in een psychiatrische instelling; http://www.haesbrouck.be/; apothekers kennen meer van scheikunde dan psychiaters!).
Dr. Eric Rosseel
Coördinator Netwerk Psychiatrie & Samenleving
zie het Archief van NP&S:
http://psychiatrie.blogse.nl/log/teksten-medicatie/news-from-the-usa-school-shooters-antidepressiva.html
http://psychiatrie.blogse.nl/log/teksten-medicatie/schoolschutters-en-antidepressiva.html
http://psychiatrie.blogse.nl/log/teksten-medicatie/antidepressiva-en-agressie.html
Voor een bijgehouden rapport voor de USA (en zeer onvolledig voor andere landen, waarvoor omzeggens alleen de extreme massamoorden worden vermeld) zie:
http://www.ssristories.com/
Zoals U kan zien zijn in de States reeds meerdere moordenaars op basis van expertiseonderzoek wegens “inductie door psychofarmaca” gewoon vrijgesproken.
(Er is sindsdien een klein jaar geleden nog een geval geweest van een schutter, ook ongeveer 20 jaar, die in het wilde weg geschoten heeft in een grootwarenhuis in de USA, 8 of 9 doden, ik zou het moeten opzoeken, en er was ook het geval in Nederland - Hoogerheide, net bij de Belgische grens, waar in een school een jongeman met een mes te werk is gegaan met een achtjarig kind als dodelijk slachtoffer, ook dit zou ik moeten opzoeken, het was in december 2006; U herinnert zich vast en zeker nog Cho, de Zuid-Koreaanse student die in Virginia Tech toesloeg en die op zelfgemaakte video's met zijn revolvers zwaaide).
Geïnterviewde:
Gedichtendag
Ontdek de poezie in Sint-Gillis!
Er zit poëzie in Sint-Gillis! Naar aanleiding van Gedichtendag organiseren we met verschillende culturele partners die avond een meertalige poëziewandeling waarbij we de poëtische rijkdom van zoveel mogelijk verschillende culturen, aanwezig in Sint-Gillis, willen laten weerklinken. We brengen de poëzie tot bij op volgende plaatsen:
verzameling korte animatiefilms vertoond, die gebaseerd zijn op hedendaagse, Vlaamse poëzie. Het Brusselse productiehuis S.O.I.L. werkte voor dit project ‘DichtVorm’ met jonge filmmakers samen en bracht er een dvd van uit op het label ‘Selected Shorts’ van het Kortfilmfestival Leuven. Verschillende van de films zijn reeds vertoond op Belgische en buitenlandse kortfilmfestivals, waarbij enkele films in de prijzen vielen. Maar het is de eerste publieke vertoning in Brussel! (Nederlands met Engelse ondertiteling). Om 20u00 wijden de deelnemers van CitaDelle, de vrouwenwerking van De Pianofabriek, je in in de Arabische poëzie met hun ‘Chroniques de la CitaDelle’. Onder leiding van Rachida Abouchdak kan je kennismaken met de wondere wereld van Mahmoud Darwich en Nizar Kabbani. Kom luisteren, want bekend maakt bemind! (in het Arabisch, Nederlands en Frans)Een avondwandeling die hart én geest verwarmt!
GRATIS | Info: Dienst Nederlandstalige Aangelegenheden
02 536 03 35 of sverhees@stgillis.irisnet.be
De PS ijvert voor een "retour au coeur". Maar ook Elio di Rupo heb ik nooit weten verklaren hoeveel centimeters, meters of kilometers we nu dichter bij dat "coeur" zijn gekomen.
De PvdA overspoelt me met haar slogan "Eerst de mensen dan de winst". Maar als ze aan de macht zijn, zal het dan niet weer à la Lenin, Stalin en Mao zijn op de manier zoals de Franse Communistische Partij na de WO II in de dikste letters schreef: "Produisez! Produisez plus!". Allemaal harder werken voor de Nationale Glorie, waarvan de foto niet op onze schouw prijkt.
Daphne (een vrouwtje, vandaar haar oogschaduw)
Dolce Vita (slapen of ravotten)
Patron (een luiaard dus!)
Nochtans is het duidelijk dat het woord "socialisme" in Vlaanderen nergens meer voor staat en het is zelfs een scheldwoord geworden voor "conservatieven" en verstarde en verroeste oudgedienden die zich verkneukelen in herinneringen aan vervlogen jaren uit de decennia van de harde klassenstrijd.
