En route vers de nouvelles aventures!

.

Ik zit met een soort dood in het hart! Een nieuwe tweesprong in mijn leven? Een bifurcatie, zoals ik het moet zeggen als ik één van beide richtingen insla?

Mijn fans zullen zeker teleurgesteld zijn, als ik beslis op te houden met mijn bestaan als satiricus en naar Engeland verhuis om weer een fatsoenlijk mens te worden. Maar ik trek me natuurlijk van die fans niet aan: wie weet zijn het wel fans, misschien zijn het maar spionnen van de Staatsveiligheid (i.e. het aartsbisdom Mechelen) of de Vlaamse Vereniging voor Geestelijke Gezondheid (VVGG), of van Child Focus? Of de vzw Uilenspiegel? Om het verkeerde been van de Vrije Universiteit Brussel niet te vergeten!

Weer geleerd doen, weer vervreemden van het volk! Zoals de lieden van de Partij van de Arbeid en andere bolsjewieken en leninisten: niet langer "wij" kunnen zeggen als we het over de arbeiders en de gewone mensen hebben. ("Dien het Volk!", "De Arbeidersbeweging mobiliseren": dat betekent immers dat je geen deel bent van dat Volk of van die Arbeiders, dat je gewoon als een soort Witte Pater een handlanger bent van het verbond Kapitaal, Koning & Kerk!).

De meeste mensen gooien intellectuelen en academici op één hoop. Maar er is een groot verschil. Intellectuelen DENKEN, academici denken nooit, ze doen alleen maar alsof. Intellectuelen zijn bohémiens, kritisch en subversief; academici vind je niet in een kroeg maar op recepties, ze drinken champagne en cava, ze kijken neer op het krapuul en leveren de Macht ideeën om het krapuul in een dwangbuis te stoppen en in vergeetputten te gooien.

Misschien kan ik in Engeland in de Academie toch een "intellectueel" blijven. Een betaalde job kan ik er toch niet meer krijgen, dus ik zal er altijd met één been (met mijn beste been) buiten blijven staan. Ik loop niet het gevaar als "verkocht" (vendu!) te eindigen. Er zullen pooiers rondlopen, maar ik loop geen enkel risico's in hun netten gevangen te worden.

*******

Hoe dan ook, ik heb me vannacht wat geoefend in geleerdheid en het formuleren van academische stellingen. Ik zie wel dat ik nog in een grijze zone blijf hangen als een soort hybride. Kortom, toch nog de bastaard ben gebleven die ik altijd al geweest ben (een kruising tussen een mol en een engel).

Hier volgt de eerste.

1. Epistemische hypologie. Epistemische hypologie is een mentale stoornis, een geestesziekte dus, die oorspronkelijk ontdekt is geworden als een beroepsziekte van professionals die net (tegen onbillijke beloning) anderen onderzoeken om te diagnosticeren of ze al of niet lijden aan een mentale stoornis. Mensen die aan epistemische hypologie lijden, denken dat ze denken wanneer ze zich een gedachte herinneren die ze vroeger in hun leven eens hebben gehad. Hun leven is een keten van herhalingen van die éne gedachte die ze ooit eens hebben gehad, meestal dan nog een gedachte die ze hebben geïmiteerd van hun oudere broer.
Vooral mensen die in Wikipedia geboekstaafd staan als "denkers", lijden aan epistemische hypologie in haar meest extreme vorm.
Epistemische hypologie is een milde pathologie en juist daarom wordt ze epidemisch. Primo is de ziekte niet letaal en de voortplantingsfuncties worden niet aangetast. Het gen dat verantwoordelijk is voor de ziekte, wordt dus ongehinderd doorgegeven aan de volgende generaties. En secundo: veel lijders aan de ziekte laten zich niet behandelen. Epistemische hypologie kenmerkt zich niet door onverdraaglijke opstoten en er valt dus gemakkelijk mee te leven. Een patiënt is nooit ziek genoeg om arbeidsongeschikt verklaard te worden of zijn promotiekansen gehypothekeerd te zien. Het excuus dat hij wat hoofdpijn heeft, is voldoende om zijn omgeving gerust te stellen.
Moraal van dit verhaal: neem je als kind niet voor je vader te vermoorden om met je moeder te kunnen trouwen. Nee, draai je oudere broer de nek om voordat deze aan zijn eerste openbaar geuite gedachte toe is. Je kunt erop rekenen dat zich daarna een ganse steekproef van seksueel aantrekkelijke personen zullen aanbieden, waarvan er wel altijd één zal zijn die én mooier én intelligenter én rijker is dan je moeder.
Met een diepgaande studie van deze ziekte zal je in Engeland ongetwijfeld een Ph.D. halen, in verschillende disciplines zelf, gaande van geneeskunde tot cultural studies of paraconsistente logica.

2. Er zijn twee soorten mensen die geen respect hebben voor de bourgeois (de middenklasse, de BV's dus; in ieder geval niet Obama's middle class, da's een eufemisme voor the poor, want in Amerika laat niemand zich een arme noemen, wat alle demagogen en hun speech writers uiteraard goed weten). Aan de éne kant het gepeupel (tooghangers en bohémiens zoals Karl Marx, Arthur Rimbaud en dorpsidioot Marcel Vertommen in Haasrode) en aan de andere kant de aristocraten (zoals Friedrich Nietzsche, Charles Baudelaire en het echtpaar koning Albert II en koningin Paola; prins Filip moet op zijn 50ste nog altijd een keuze maken, het zal er wel nooit van komen).
99% van de onverlaten die 5 jaar geleden BV waren, zijn nu volslagen in de vergetelheid gevallen. De media moesten er verleden jaar hun lezers en kijkers aan herinneren wie Flor Koninckx was toen hij er als ervaren chauffeur op betrapt werd met drie pinten en een glas champagne over de Vlaamse gewestwegen te bollen.

3. Als intercultureel onderzoek tot de bevinding komt dat mannen uit alle culturen (van Singapore, Angola en Japan tot Peru en Noorwegen) een "vrouw in bikini" als een object ervaren en dat het dus om een universeel menselijk fenomeen gaat, dan kun je er donder op wedden dat ze alleen mensen in het plaatselijke Hilton of Sheraton hebben bestudeerd.
Ook met deze stelling kun je in Engeland, zelfs in Wales of Schotland, een mooie Ph.D. halen.
.